wydawać

wydawać
1. Wydać bitwę, wojnę itp. «wystąpić zbrojnie przeciw komuś, zmusić kogoś do podjęcia walki zbrojnej»: Rzymianie zapewne zechcą przed wydaniem bitwy odpocząć po spiesznym marszu, zajmą polankę, a wtedy powstańcy, ukryci w gajach, zajdą im tyły. H. Rudnicka, Uczniowie.
2. Wydać kogoś, coś na łup kogoś, czegoś, komuś, czemuś «narazić kogoś, coś na zgubę, na zniszczenie za sprawą kogoś, czegoś, zostawić na czyjejś łasce»: – Pobiegnę do obozu po pomoc – cicho odparł Tomek. – Nie zdążysz. Błagam cię, nie wydaj nas bezbronnych na łup tym mordercom. Pozwól mi zginąć, jak przystoi mężczyźnie. A. Szklarski, Kangury. Potocki wracał do siebie, do Uładówki, do swojego pustego domu, gdzie najcięższe były noce, gdy był na łup wydany cierpieniom fizycznym i dręczącym wspomnieniom. Twór 11/1968.
3. Wydać kogoś w czyjeś ręce «zadenuncjować kogoś»: O czwartej trzydzieści śpiewaczka ma pociąg do Sztokholmu; na dwie godziny przed opuszczeniem Berlina zamierzała więc wydać w ręce gestapo jeszcze jedną osobę. Andrzej Zbych, Stawka.
4. Wydać komuś, czemuś wojnę «przystąpić do walki z kimś, z czymś»: Zdominowany przez republikanów Kongres wydał Clintonowi wojnę. Zażądał zmniejszenia wydatków na administrację, na opiekę społeczną, na oświatę. S. Głąbiński, Polityka. (...) postanowili wydać wojnę handlowi narkotyków. Rozpoczęło się od manifestacji piętnastu tysięcy ludzi, domagających się zastosowania radykalnych metod walki z handlarzami oraz pomocy dla uzależnionych. O. Budrewicz, Piekło.
5. Wydać ostatnie tchnienie «umrzeć»: (...) miesiąc temu złożyłem u notariusza tekst mojego pożegnania. Ma być niezwłocznie rozesłane po redakcjach, gdy wydam ostatnie tchnienie. M. Piątkowska, L. Talko, Talki.
6. Wydać owoce «przynieść pożytek, korzyść»: (...) marksiści nie docierali jeszcze do mas, prowadzili działalność tylko pośród przodujących robotników. Praca ich miała wydać owoce później. J. Pajewski, Historia.
Nie wydać (złamanego) grosza zob. grosz 7.
Wydać, wydawać coś (jakąś sumę) lekką ręką, lekką rączką zob. lekki 4.
Wydać kogoś, coś na pastwę kogoś, czegoś, komuś, czemuś zob. pastwa 2.
Wydać ostatni grosz zob. grosz 11.

Słownik frazeologiczny . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • wydawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, wydawaćdaję, wydawaćdaje, wydawaćwaj {{/stl 8}}– wydać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIa, wydawaćdam, wydawaćda, wydawaćdadzą, wydawaćdaj, wydawaćdamy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wydawać się — I – wydać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedstawiać się w jakiś sposób inaczej niż w rzeczywistości; robić wrażenie, stwarzać pozory : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dom wydaje się mniejszy niż dawniej. Chory wydaje …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wydawać — → wydać …   Słownik języka polskiego

  • Może się wydawać — Single by Ewelina Flinta, Alicja Janosz, Szymon Wydra from the album Idol TOP 10 Released July 2002 Format CD single / 12 single …   Wikipedia

  • przejadać — Wydawać (zaoszczędzone lub zarobione) pieniąze na życie lub przyjemności, zwłaszcza na żywność Eng. To spend money (saved or earned) on living or pleasure, especially on food …   Słownik Polskiego slangu

  • wyrzucać w błoto — Wydawać pieniąze w głupi sposób lub na próżno Eng. To spend money foolishly or unnecessarily …   Słownik Polskiego slangu

  • wywalać w błoto — Wydawać pieniąze w głupi sposób lub na próżno Eng. To spend money foolishly or unnecessarily …   Słownik Polskiego slangu

  • wydać — dk I, wydaćdam, wydaćdasz, wydaćdadzą, wydaćdaj, wydaćdał, wydaćdany wydawać ndk IX, wydaćdaję, wydaćdajesz, wydaćwaj, wydaćwał, wydaćany 1. «wyłożyć, wydatkować pieniądze na coś, zapłacić za coś» Wydać całą pensję. Wydawać pieniądze na… …   Słownik języka polskiego

  • beczeć — ndk VIIb, beczećczę, beczećczysz, beczećbecz, beczećczał beknąć dk Va, beczećnę, beczećniesz, beczećnij, beczećnął, beczećnęła, beczećnęli 1. «o owcy lub kozie: wydawać głos» przen. zwykle ndk a) «brzydko śpiewać» b) «o niektórych instrumentach:… …   Słownik języka polskiego

  • chrapać — ndk IX, chrapaćpię, chrapaćpiesz, chrap, chrapaćał chrapnąć dk Va, chrapaćnę, chrapaćniesz, chrapaćnij, chrapaćnął, chrapaćnęła, chrapaćnęli, chrapaćnąwszy 1. «wydawać podczas snu świszczące, charkotliwe dźwięki (zbliżone do brzmienia głosek:… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”